ویژه نامه نقد توافق جامع هسته‌ای وین
پس از اعلام جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای 23 ماهه جمهوری اسلامی ایران با گروه 5+1 درباره پرونده سیزده‌ساله هسته‌ای ایران، رهبر معظم انقلاب در پاسخ به نامه‌ی رییس‌جمهور محترم و نیز خطبه‌ها و همچنین دیدار مسئولین نظام و سفرای کشورهای اسلامی در عید فطر ضمن اعلام سیاست‌های کلی نظام در خصوص ادامه مبارزه با استکبار و سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه به بیان نظرات تکمیلی خود درباره این موضوع پرداختند که در این بین چند نکته قابل تأمل است:
منبع:rasekhoon.net
1- تشکر از تیم مذاکره‌کننده:
«چه این متنی که تهیّه شده است، در مجاری قانونی پیش‌بینی‌شده‌ی خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است.»
از طرفی هم برخی از این ابراز تشکر رهبر معظم انقلاب از زحمات تیم مذاکره‌کننده را مترادف تأیید نتیجه مذاکرات می‌دانند که این نگاه هم اشتباه است. حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای در دیدار رمضانی امسال خود با مسئولین نظام گفتند:
«من از همه‌ی توانی که در اختیارم هست استفاده خواهم کرد برای کمک به دولت؛ دولت را تأیید می‌کنم، حمایت می‌کنم، مثل همه‌ی دولت‌های گذشته… همه‌ی دولت‌هایی که بعد از انقلاب سر کار آمدند، دولت‌های منتخب مردمند و بنده در همه‌ی این دوره‌ها - آن‌وقتی که مسئولیّت داشتم - از همه‌ی این دولتها حمایت کردم. همه‌ی دولتها هم نقاط مثبتی دارند، [هم] نقاط منفی‌ای دارند؛ هیچ دولتی نیست که بگوید من همه‌ی نقاطم مثبت است یا کسی بگوید همه‌ی نقاطش منفی است؛ نه، مثبت و منفی مخلوط است.»
2- تأکید بر طی‌کردن مسیر قانونی:
تأکید رهبر معظم انقلاب بر طی‌شدن مسیر قانونی از دو جهت قابل تأمل است:
الف) به دلیل بدعهدی و نقض عهد‌های فراوان از طرف مقابل و به‌خصوص آمریکا، این جمع‌بندی باید کاملا ارزیابی و به‌اصطلاح، «چکش‌کاری» شود تا راه سوءاستفاده را برای طرف مقابل ببندد.
ب) نگاهی به گذشته و حال در تاریخ جمهوری اسلامی نشان می دهد که سبک رهبری و سیاست‌گذاری کلان حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای، همچون بنیانگذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی، برای تصمیم‌گیری درباره‌ی مهم‌ترین مسائل کشور، طی‌شدن فرایندهای قانونی و استفاده از ظرفیت عقل جمعی بوده است. از سال 1383 که پرونده‌ی هسته‌ای ایران به جریان افتاد، تاکنون سه دولت مسئولیت رسیدگی به این پرونده را برعهده داشته‌اند. سه دولت با رویکردها و تاکتیک‌های متفاوت و بعضا متضاد که هرکدام روش‌های خود را در چارچوب خطوط قرمز برای ورود به این پرونده لحاظ کرده‌اند. در طول همین مدت هم، مسائل آن در مقاطع مختلف با عنایت به خطوط اصلی، ملاحظات، رویکردها و روش‌های دولت‌های برآمده از رأی مردم پس از طی‌شدن فرایند قانونی به جمع‌بندی و تصمیم‌گیری رسیده است. سیره‌ی رفتاری رهبر معظم انقلاب در این زمینه نشان می‌دهد که نه مثل برخی باید ذوق‌زده بود و نه مانند برخی دیگر برای اصول انقلاب فاتحه خواند! بلکه باید تا پایان یافتن و قوام پیدا کردن مسأله پیچیده‌ی مذاکرات هسته‌ای، در تحلیل‌ها و نقدهای‌مان نیز این ملاحظه را رعایت کرد.
3- پرهیز از دودستگی:
4- نگاه روندنگر به پرونده‌ی هسته‌ای:
«ده سال، دوازده سال است که شش دولت بزرگ جهانى -که از لحاظ ثروت اقتصادى و غیره، جزو کشورهاى مقتدر دنیا محسوب می‌شوند- اینها نشسته‌اند در مقابل ایران، با هدف اینکه ایران را از پیگیرى صنعت هسته‌اى خودش باز بدارند ... نتیجه[اش] این شد که این شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى تحقیقات و توسعه‌ى این صنعت را تحمّل کنند.»
رهبر معظم انقلاب ضمن آنکه هشدار دادند که باید راه خدعه‌های طرف مقابل بسته شود، راه حل مشکلات را در وحدت آحاد مردم دانستند. و مگر نه این است که فرمایشات این روزهای رهبری و توجه به آنها چراغ راه امت مسلمان ایران است؟!
