این کلیپ صوتی شامل بیانات حضرت آیت الله خامنه ای پیرامون نسبت آرمان ها و واقعیت های موجود جامعه و جهان است.
بخشهایی از بیانات رهبر انقلاب اسلامی که در این کلیپ میشنوید: آرمانهاى نظام اسلامى - که در حقیقت
آرمانهاى اسلامى است - یک منظومهاى است، یک مجموعهاى است، مراتب مختلفى
هم دارد؛ بعضى از اینها اهداف غائىتر و نهائىترند، بعضىها اهداف
کوتاهمدتند، اما جزو آرمانهایند؛ همهى اینها را باید دنبال کرد. مثلاً
فرض بفرمائید جامعهى عادلانه و عادل و پیشرفته و معنوى - با این خصوصیات -
خب، یک آرمان است؛ جزو آرمانهاى درجهى یک و جزو برترین آرمانها است.
...
سؤال دیگرى که مطرح شد و من هم اینجا
از قبل یادداشت کردم - که این نشان میدهد این سؤال قبلاً به من منتقل شده؛
یعنى سؤالى است که مطرح است - این است: نسبت آرمانها با واقعیتهائى که
وجود دارد، چیست؟ مثلاً فرض بفرمائید تحریم.
تحریم یک واقعیتى است. خب، یکى از آرمانهاى ما پیشرفت اقتصادى کشور است،
از آن طرف هم واقعیتى وجود دارد به نام تحریم. یا در مسائل گوناگون سیاسى؛
در انتخابات، در غیره، غیره. آنچه که من میتوانم عرض کنم، این است که ما آرمانگرائى را
صددرصد تأیید میکنیم، دیدن واقعیتها را هم صددرصد تأیید میکنیم.
آرمانگرائى بدون ملاحظهى واقعیتها، به خیالپردازى و توهّم خواهد انجامید.
وقتى شما دنبال یک مقصودى، یک آرمانى حرکت میکنید، واقعیتهاى اطراف خودتان
را باید بسنجید و بر طبق آن واقعیتها برنامهریزى کنید. بدون دیدن
واقعیتهاى جامعه، تصور آرمانها خیلى تصور درست و صحیحى نخواهد بود، چه برسد
به دستیابى به آرمانها.
اگر بخواهیم مثال بزنیم، باید بگوئیم آرمانها مثل قلهاند. کسانى که اهل گردش در کوهستان و رفتن به سمت قلهها هستند، قله را درست تصور میکنند. رسیدن به قله، یک آرمان است؛ آرمانها را به این تشبیه کنید. انسان دوست میدارد به آن قله برسد. وقتى شما این پائین هستید، دوست میدارید بروید و برسید به آن نقطهى اوج و ستیغ این بلندى و ارتفاع؛ منتها واقعیتى وجود دارد؛ اگر بىتوجه به این واقعیت بخواهید این کار را بکنید، نیروى خودتان را هدر میدهید؛ آن واقعیت این است که راه رسیدن به این قله، این نیست که شما جلوى چشمت مشاهده میکنى که حالا اینجا قله است، این هم دامنه است، بگیر و برو بالا؛ اینجورى
نیست،
راه دارد. اگر چنانچه شما بىاحتیاطى کردید، همینى که جلوى چشم شما است،
دامنه را گرفتید رفتید بالا، قطعاً به نقاطى خواهید رسید که نه راه پیش
رفتن دارید، نه راه عقب آمدن. اینهائى که اهل رفتن به کوه و گردش در
کوهستان هستند، چنین چیزى برایشان پیش مىآید؛ براى بنده هم پیش آمده. وقتى
انسان بدون آشنائى با راه حرکت میکند، به نقطههائى میرسد که راه جلو رفتن
و عقب ماندن ندارد؛ با زحمت زیاد انسان باید خودش را از مشکل خلاص کند.
واقعیت عبارت است از همین راه؛ راه را باید پیدا کرد.
اگر بخواهیم مثال بزنیم، باید بگوئیم آرمانها مثل قلهاند. کسانى که اهل گردش در کوهستان و رفتن به سمت قلهها هستند، قله را درست تصور میکنند. رسیدن به قله، یک آرمان است؛ آرمانها را به این تشبیه کنید. انسان دوست میدارد به آن قله برسد. وقتى شما این پائین هستید، دوست میدارید بروید و برسید به آن نقطهى اوج و ستیغ این بلندى و ارتفاع؛ منتها واقعیتى وجود دارد؛ اگر بىتوجه به این واقعیت بخواهید این کار را بکنید، نیروى خودتان را هدر میدهید؛ آن واقعیت این است که راه رسیدن به این قله، این نیست که شما جلوى چشمت مشاهده میکنى که حالا اینجا قله است، این هم دامنه است، بگیر و برو بالا؛ اینجورى
نیست،
راه دارد. اگر چنانچه شما بىاحتیاطى کردید، همینى که جلوى چشم شما است،
دامنه را گرفتید رفتید بالا، قطعاً به نقاطى خواهید رسید که نه راه پیش
رفتن دارید، نه راه عقب آمدن. اینهائى که اهل رفتن به کوه و گردش در
کوهستان هستند، چنین چیزى برایشان پیش مىآید؛ براى بنده هم پیش آمده. وقتى
انسان بدون آشنائى با راه حرکت میکند، به نقطههائى میرسد که راه جلو رفتن
و عقب ماندن ندارد؛ با زحمت زیاد انسان باید خودش را از مشکل خلاص کند.
واقعیت عبارت است از همین راه؛ راه را باید پیدا کرد.
البته باید واقعیتها را به معناى
واقعى کلمه دید، نه آنچه که به عنوان واقعیت القاء میشود. شما جوانها خیلى
خوب میدانید؛ در جنگهاى روانى که امروز در دنیا معمول است، یکى از کارها
القاى واقعیتهاى غیر واقعى است؛ چیزهائى را به عنوان واقعیت القاء میکنند
که واقعیت ندارد؛ شایعه درست میکنند، حرف میزنند، که واقعیت نیست؛ اگر
چنانچه کسى چشم باز و بینا نداشته باشد، دچار اشتباه میشود. اینکه ما
میگوئیم بصیرت، به خاطر این است. یکى از کارکردهاى بصیرت همین است که انسان
واقعیتها را آنچنان که هست، ببیند.
فایل کلیپ را در ادامه مطلب دریافت کنید
فایل کلیپ را در ادامه مطلب دریافت کنید
