به گزارش خبرنگار دفاعی - امنیتی باشگاه خبرنگاران،
ایران به عنوان یکی از قدیمیترین تمدنهای دارای قدرت نظامی بالای دریایی
با وجود تمایل برای در اختیار داشتن زیردریایی، تا قبل از پیروزی انقلاب
اسلامی از امکان داشتن این ابزار مهم بیبهره بود.
پس از جنگ تحمیلی، در دهه 1990 ایران امکان خرید ناوچههای موشکانداز با فناوری مناسب و زیردریایی را از روسیه پیدا کرد و با جمعبندی صاحبنظران، زیردریایی انتخاب و خریداری شد.
با ورود زیردریاییهای روسی به کشور، همزمان با سعی در کشف و رفع عیوب این زیردریاییها تلاشها برای شروع مطالعه و ساخت زیردریایی در ردههای مختلف متناسب با نیاز بومی نیز آغاز شد.
تولید زیردریایی غدیر از نتایج یک دهه جهاد علمی متخصصان ایرانی بود که به عنوان یک زیردریایی میدجت(کوچک) در اختیار نیروی دریایی کشور قرار گرفت.
در کنار ساخت زیردریاییهای کوچک کلاس غدیر اقدام برای طراحی و ساخت زیردریاییهای سنگین نیز آغاز شد که تاکنون خبرهایی از ساخت زیردریاییهایی در ردههای وزنی محدوده 500 و 1000 تن به گوش میرسد.
با وجود زیردریاییهای سبک کلاس غدیر و زیردریاییهای سنگین کلاس
طارق، صنعت دفاعی کشور نیازمند یک حلقه واصل میان این دو بود که با طراحی و
ساخت زیردریایی کلاس متوسط بومی فاتح، در سال 1390 متخصصان متعهد نیروی
دریایی کشورمان این نیاز را برطرف کردند.
در این گزارش به معرفی زیردریایی فاتح، معروف به "قاتل خاموش ایرانی" میپردازیم.
زیرسطحی 527 تنی فاتح به عنوان یک زیردریایی نیمه سنگین تلقی شده و تناژ آن هم در زیرسطح 593 تن است.
این زیردریایی از نظر مشخصات عملیاتی بسیار برتر از غدیر بوده و
توانایی حرکت در عمق 200 متر را به صورت عادی داشته و بیشینه عمق قابل
دستیابی برای آن هم 250 متر است.
در
طراحی فناوری این زیردریایی، متخصصان کشورمان سعی در رسیدن به بهینهترین
حالت ممکن برای افزایش توانمندی رزمی داشتهاند و از اینرو فاتح دارای 4
مقر پرتاب اژدرهای 533 میلیمتری بوده(قطر اژدر) و توانایی حمل 8 مین دریایی
را دارد.طبق اعلام منابع رسمی، این زیردریایی دارای دو اژدر ذخیره است که از این عبارت دو برداشت متصور میشود بدین ترتیب که یا دو اژدر به همراه چهار اژدر موجود در پرتابگرها در این زیرسطحی وجود دارد و یا به ازای هر پرتابگر 2 اژدر ذخیره پیشبینی شده که در صورت وجود حالت دوم، پایایی جنگافزار فاتح بسیار بالا است.
فاتح ظرفیت 35 روز دریانوردی پیوسته را دارد که از این منظر نیز پیشرفت چشمگیری نسبت به زیردریاییهای کلاس غدیر داشته است.
سرعت سطحی فاتح 11 نات(20.35 کیلومتر بر ساعت) و در حالت غوطهور 14 نات(25.9 کیلومتر بر ساعت) بوده و این زیردریایی علاوه بر امکان حمل نیروهای تکاور و رساندن آنها به نقاط مورد نظر، از توانایی حمل موشکهای زیرسطحی و موشکهای دوش پرتاب سطح به هوا نیز برخوردار است.
اکنون به مقایسه تواناییهای زیردریاییهای سنگین کیلو و سبک غدیر با زیردریایی فاتح که حد واسط بین این دو قرار دارد میپردازیم، البته باید گفت که اطلاعات منتشر شده از این زیردریاییها بسیار محدود است.
زیردریایی فاتح از نظر وزن روی آب حدوداً 4.5 برابر سنگین تر از غدیر 115 تنی بوده و کیلوی 2350 تنی نیز حدوداً 4.5 برابر فاتح است.
غدیر دارای 2 پرتابگر 533 میلیمتری برای شلیک اژدر است و از تعداد اژدرهای ذخیره آن اطلاعی در دست نیست اما برخی کارشناسان خارجی امکان حمل 2 اژدر ذخیره را برای آن تصور میکنند.
"کیلو" از 6 پرتابگر اژدر 533 میلیمتری برخوردار بوده و 18 اژدر نیز
با خود حمل میکند که 12 اژدر آن ذخیره است. فاتح به عنوان برادر بزرگتر
غدیر دارای 4 پرتابگر اژدر بوده و با توجه به اعلام منابع رسمی 2 اژدر رزرو
دارد و میتوان حدس زد دو اژدر ذخیره به ازای هر پرتابگر دارد.
